SZTUKA WYBORU
Każdy zastawia się "jak będę wyglądać za 30 lat?", ale zadaliście sobie kiedyś pytanie jak byście wyglądali gdybyście urodzili się 30 lat wcześniej? Albo 300? A może 3000?
A może zadaliście sobie pytanie: jak byście wyglądali, gdybyście urodzili się w innym miejscu? Jakie byście mieli wartości, wyznania? Co byście robili? Kto byłby waszą druga połową? Waszym przyjacielem?
Prawdą jest, że nie zawsze mamy wybór. Nie mamy władzy nad genami. Nie możemy decydować jaki dostaniemy kolor oczu, kolor włosów, kształt ciała, wzrost, itd. Ale możemy wybrać co, z tym zrobimy. Decydujemy o sobie każdego dnia. Farbujemy włosy, kręcimy, ćwiczymy by ciało było mniejsze, większe, prostujemy zęby, malujemy się, decydujemy się na tatuaż, piercing, wybieramy co różne ubrania..
Prawdą jest, że nie zawsze mamy wybór. Nie mamy władzy nad genami. Nie możemy decydować jaki dostaniemy kolor oczu, kolor włosów, kształt ciała, wzrost, itd. Ale możemy wybrać co, z tym zrobimy. Decydujemy o sobie każdego dnia. Farbujemy włosy, kręcimy, ćwiczymy by ciało było mniejsze, większe, prostujemy zęby, malujemy się, decydujemy się na tatuaż, piercing, wybieramy co różne ubrania..
I po co to wszystko?
"Self-portrait I"
oil on canvas
110 x 100 cm
więcej na: karolinamasiewicz.wix.com/artist
Bo chcemy czuć się wyjątkowi. Potrzebujemy czasem powiedzieć swojemu odbiciu w lustrze: "Drugiego takiego jak ja, to nie ma!". I nie chodzi tu o narcyzm, tylko o akceptacje siebie samego.
Kiedyś nie akceptowałam siebie. Nie rozumiałam, dlaczego ludzie ciągle zadają mi to pytanie: "Namalujesz mnie?"(po co komu swój portret?), po czym dodają, "ale zmniejsz mi nos, podkreśl kości policzkowe, dodaj włosom więcej objętości,..." itd. Więc dalej nie rozumiem, czy chodzi o to by powiesić swój portret na suficie i się budzić co rano widząc swą uroczą buzię (narcyzm), czy zamiast patrzeć w lustro, będą patrzeć w obraz, widząc wyidealizowana swą podobiznę, czy powiesić nad kominkiem i mówić gościom na starość : "patrz jaki byłem piękny w młodości". Nie wiem czy ten portret ma być dla oczu mojego klienta czy dla jego bliskich.
Namalowałam już kilka autoportretów, ale nie po to by powiesić go na suficie czy nad kominkiem. Chciałam namalować człowieka po to by użyć danej techniki, zestawienia kolorystycznego czy kompozycji.
Kiedyś nie akceptowałam siebie. Nie rozumiałam, dlaczego ludzie ciągle zadają mi to pytanie: "Namalujesz mnie?"(po co komu swój portret?), po czym dodają, "ale zmniejsz mi nos, podkreśl kości policzkowe, dodaj włosom więcej objętości,..." itd. Więc dalej nie rozumiem, czy chodzi o to by powiesić swój portret na suficie i się budzić co rano widząc swą uroczą buzię (narcyzm), czy zamiast patrzeć w lustro, będą patrzeć w obraz, widząc wyidealizowana swą podobiznę, czy powiesić nad kominkiem i mówić gościom na starość : "patrz jaki byłem piękny w młodości". Nie wiem czy ten portret ma być dla oczu mojego klienta czy dla jego bliskich.
Namalowałam już kilka autoportretów, ale nie po to by powiesić go na suficie czy nad kominkiem. Chciałam namalować człowieka po to by użyć danej techniki, zestawienia kolorystycznego czy kompozycji.
Bo tak się składa, że akurat moja twarz towarzyszy mi ciągle:
"Self-portrait II"
oil on canvas
60 x 70 cm
"Self-portrait III"
oil on canvas
50 x 70 cm
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz